Από το φύτρωμα έως την εμφάνιση της ανθικής κεφαλής (VE – R1)

Η επαρκής υγρασία και η ικανοποιητική θερμοκρασία ( >10*C) του εδάφους, σε συνδυασμό με το σωστό βάθος σποράς ( 3-5cm ) αποτελούν τους σημαντικότερους παράγοντες για το γρήγορο και ομοιόμορφο φύτρωμα της καλλιέργειας.

Στα αρχικά στάδια, η ανάπτυξη των φυτών είναι αργή και εντοπίζεται κυρίως στο υπόγειο τμήμα τους. Σε αυτό το στάδιο, τα φυτά αναπτύσσουν εύρωστο και βαθύ ριζικό σύστημα, που τους δίνει τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται νερό και θρεπτικά στοιχεία από τα βαθύτερα στρώματα του εδάφους.

Μετά το 8ο φύλλο, η καλλιέργεια εισέρχεται στη φάση της βλαστικής ανάπτυξης και παράγει πλούσια φυλλική επιφάνεια. Στο εσωτερικό των φυτών αρχίζει να σχηματίζεται η ανθική κεφαλή και σταδιακά διαμορφώνονται πάνω σε αυτή οι θέσεις στις οποίες θα αναπτυχθούν τα άνθη. Η κεφαλή γίνεται ορατή όταν τα φυτά αποκτήσουν 14-16 φύλλα, ενώ τα άνθη είναι πλήρως διαφοροποιημένα και ανεπτυγμένα δύο εβδομάδες πριν από την άνθιση.

Στο στάδιο της ταχείας ανάπτυξης τα φυτά απορροφούν μεγάλες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων και νερού, προκειμένου να δημιουργήσουν ισχυρό ριζικό σύστημα και πλούσιο φύλλωμα, που θα υποστηρίξουν τη δημιουργία της κεφαλής, την ανθοφορία και το γέμισμα των σπόρων σε μεταγενέστερα στάδια.

Ο ρυθμός απορρόφησης των θρεπτικών στοιχείων είναι μικρός έως το 4ο φύλλο, αυξάνεται μεταξύ 4ου και 8ου φύλλου και μεγιστοποιείται μετά το 8ο έως και την εμφάνιση της ανθικής κεφαλής.

Το Άζωτο (Ν) συμβάλλει στην ανάπτυξη της φυλλικής επιφάνειας, ενισχύει την φωτοσύνθεση, και αυξάνει τη διάμετρο της ταξιανθίας και τον αριθμό των ανθέων που θα σχηματιστούν σε αυτή, προωθώντας το δυναμικό της παραγωγής.

Ο Φώσφορος (P) προωθεί την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος και την απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων και του νερού. Αυξάνει τον αριθμό των σχηματιζόμενων ανθέων και βελτιώνει την ανθοφορία, αυξάνοντας την παραγωγή.

Το Κάλιο (Κ) ευνοεί τη μηχανική ενίσχυση του σκελετού των φυτών, προάγει την ανάπτυξη της ρίζας και των φύλλων, αυξάνει τη φωτοσύνθεση, ρυθμίζει την υδατική ισορροπία του φυτού και προστατεύει την καλλιέργεια από ασθένειες και αντίξοες καιρικές συνθήκες.

Από τα δευτερεύοντα στοιχεία το Θείο (S) είναι πολύ σημαντικό για την αξιοποίηση του Αζώτου και την ανάπτυξη της φυλλικής επιφάνειας ενώ από τα Ιχνοστοιχεία, το Βόριο (B) συμμετέχει στην ανάπτυξη των νεαρών ιστών και αυξάνει τη παραγωγή και τη γονιμότητα της γύρης.

Από την εμφάνιση της κεφαλής έως την ολοκλήρωση της Άνθισης (R1 – R6)

Είναι το κρισιμότερο στάδιο για την ανάπτυξη και την απόδοση της καλλιέργειας. Αρχικά στην κορυφή των φυτών εμφανίζεται η ανώριμη ταξιανθία με την μορφή μικρού οφθαλμού που περιβάλλεται από ένα σύμπλεγμα φύλλων.

Τα φυτά αυξάνονται σε ύψος και συνεχίζουν να παράγουν φύλλα έως και την έναρξη της άνθισης και ολοκληρώνουν την ανάπτυξη των ανθέων που φτάνουν στην αναπαραγωγική ωριμότητα και είναι έτοιμα να γονιμοποιηθούν.

Η άνθιση ξεκινά με την άνοιγμα των εξωτερικών άγονων ανθέων (κίτρινα πέταλα), προχωρά σταδιακά από την περιφέρεια προς το κέντρο της ανθικής κεφαλής και ολοκληρώνεται σε 5 – 8 ημέρες με τη μάρανση των εξωτερικών πετάλων.

Όλη την περίοδο, από την εμφάνιση της ταξιανθίας έως την ολοκλήρωση της άνθισης, τα φυτά είναι ιδιαίτερα απαιτητικά ως προς τη θρέψη και τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Απορροφούν θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος, προκειμένου να σχηματίσουν φωτοσυνθετικά προϊόντα και ταυτόχρονα διασπούν μέρος των αποθηκευμένων στα φύλλα και το βλαστό αποθησαυριστικών ουσιών τους, για να τροφοδοτήσουν την κεφαλή.

Η επάρκεια σε θρεπτικά στοιχεία και νερό και οι κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την καλή ανθοφορία και την επιτυχημένη γονιμοποίηση και επιδρούν καθοριστικά στην τελική παραγωγή.

Το Άζωτο (N) αυξάνει τον αριθμό των παραγόμενων φύλλων και την παραγωγή φωτοσυνθετικών προϊόντων και ενισχύει την ανθοφορία και τη γονιμοποίηση.

Ο Φώσφορος (Ρ) αυξάνει τον αριθμό και τη γονιμότητα των ανθέων, παρέχει την απαιτούμενη ενέργεια για την άνθιση και τη γονιμοποίηση και τα δομικά στοιχεία για την μετ’ έπειτα ανάπτυξη των σπόρων.

Το Κάλιο (K) απορροφάται σε μεγάλες ποσότητες και συσσωρεύεται στους ιστούς του φυτού αυξάνοντας την παραγωγή και τη μεταφορά των φωτοσυνθετικών ουσιών στην κεφαλή και τα άνθη.

Το Βόριο (Β) αυξάνει την παραγωγή και τη γονιμότητα της γύρης βελτιώνοντας την ανθοφορία και την καρπόδεση των φυτών.

Από την ολοκλήρωση της ανθοφορίας έως την ωρίμανση (R6 – R9)

Με την ολοκλήρωση της άνθισης ξεκινά η ανάπτυξη των σπόρων και η παραγωγή του λαδιού. Σε πρώτη φάση, αυξάνεται το περίβλημα του σπόρου που αποκτά το τελικό του μέγεθος δύο εβδομάδες μετά την άνθιση.

Η ανάπτυξη της ψίχας (έμβρυο) ξεκινά την 8η ημέρα μετά τη γονιμοποίηση, με την συσσώρευση νερού, σακχάρων και πρωτεϊνών και ακολουθεί σε μεταγενέστερο στάδιο ο σχηματισμός των λιπιδίων, που καθορίζει την ελαιοπερικτικότητα των σπόρων.

Περίπου ένα μήνα μετά την άνθιση, τα βράκτια φύλλα που περιβάλλουν την κεφαλή, από πράσινα γίνονται καφέ και εύθρυπτα, ενώ η βάση της κεφαλής αποκτά κίτρινο χρώμα. Η αλλαγή αυτή σηματοδοτεί τη φυσιολογική ωρίμανση, κατά την οποία ολοκληρώνεται το γέμισμα των σπόρων και η παραγωγή λαδιού.

Το ξηρό βάρος των σπόρων και η περιεκτικότητα τους σε λάδι και νερό φτάνουν στη μέγιστη τιμή και απομένει να μειωθεί σταδιακά η υψηλή υγρασία τους ( >30%) για να συγκομιστούν ένα μήνα αργότερα.

Όλη την περίοδο του γεμίσματος των σπόρων και της ελαιογένεσης, τα φυτά για να καλύψουν τις αυξημένες απαιτήσεις τους, μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες αποθησαυριστικών ουσιών από τα φύλλα στους αναπτυσσόμενους σπόρους, ενώ συνεχίζουν να προσλαμβάνουν θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος και ειδικότερα Άζωτο και Φώσφορο.

Η διατήρηση του φυλλώματος σε υγιή κατάσταση, η ύπαρξη εδαφικής υγρασίας και θρεπτικών στοιχείων και η κατάλληλη θερμοκρασία, είναι σημαντικοί παράγοντες για την επίτευξη υψηλών παραγωγών σε σπόρο και λάδι.

Το Άζωτο (N) συνεχίζει να απορροφάται σε μεγάλες ποσότητες στις αρδευόμενες καλλιέργειες. Συμβάλλει στη διατήρηση των φύλλων και αυξάνει τον αριθμό και το βάρος των σπόρων. Υπερβολική διαθεσιμότητα Αζώτου, σε αυτό το στάδιο, έχει αρνητική επίδραση στην παραγωγή, μειώνοντας την περιεκτικότητα των σπόρων σε λάδι και οψιμίζοντας τη συγκομιδή.

Ο Φώσφορος (Ρ) που συνεχίζει να προσλαμβάνεται και το Κάλιο (Κ) που είχαν αποθηκεύσει τα φυτά από προηγούμενα στάδια, αυξάνουν το μέγεθος και το βάρος των σπόρων, βελτιώνουν την ελαιοπεριεκτικότητα και προωθούν τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά της παραγωγής.

• ● Παρατεταμένη θρέψη του ηλίανθου, για μεγάλο χρονικό διάστημα, με Άζωτο βραδείας αποδέσμευσης.
• ● Ολοκληρωμένη θρέψη σύμφωνα με τις απαιτήσεις της καλλιέργειας σε κάθε στάδιο ανάπτυξης
• ● Αύξηση των στρεμματικών αποδόσεων και της ποιότητας των σπόρων από την τροφοδοσία των φυτών και με τις δύο μορφές Αζώτου.
• ● Εγγυημένη παροχή Αζώτου στην καλλιέργεια έως και τα τελευταία στάδια του γεμίσματος των σπόρων, χωρίς τον κίνδυνο απώλειας λόγω έκπλυσης και εξαέρωσης.
• ● Ολοκληρωμένη θρέψη με σταθεροποιημένο Άζωτο και Θείο που αυξάνουν τον αριθμό, το μέγεθος, το βάρος των σπόρων και την περιεκτικότητάς τους σε λάδι.
• ● Ισχυρή ανάπτυξη του ριζικού συστήματος και καλύτερη πρόσληψη του νερού και των θρεπτικών στοιχείων.
• ● Στις ξηρικές καλλιέργειες εξισορροπεί τη βλάστηση προλαμβάνοντας την εξάντληση του νερού από το έδαφος.
• ● Υψηλή διαλυτότητα του Φωσφόρου που φτάνει το 90% για θρέψη της καλλιέργειας σε όλους τους τύπους εδαφών
• ● Επιπρόσθετος εμπλουτισμός με Θείο για καλύτερη αξιοποίηση Αζώτου, Φωσφόρου και Ιχνοστοιχείων.